“Bəzi dövlətlər var ki. Nə qədər maskalansa da, nə qədər özünə demokrat, insan haqlarının daşıyıcısı və müdafiəsçisi kimi göstərməyə çalışsada, sülhpərvər imici yaratmağa çalışsa da, gec tez-tez maska yırtılır, əsl sima üzə şıxır, göyərçin maskasının altında bayquş olduğu üzə çıxır, sülhpərvər, demokrat deyil, xəbis, məkrli, imperialist və irqşi niyyətləri aydın olur. Fransanın son otuz illik fəaliyyəti yuxarıda deyilənlərə əyani sübut kimi gələcəkdə politologiya və beynəlxal münasibətlər fənnlərində pis bir nümunə kimi tədris oluna bilər”.
Bu sözləri KİV-ə açıqlamasında siyasi ekspert Əhməd Abbasbəyli deyib.
Əhməd Abbasbəyli bildirb ki, son illər xarici və daxili siayəsətində uğursuzluğa düçar olmuş, həm beynəlxaql müstəvidə, həm də ölkə daxilində kifayət qədər problemlərlə üzləşən Fransa və rəhbərliyinin Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsində gərginliyi artırmaq, süni ajiotaj yaratmaq cəhdləri edir: “Bununla Fransansa Cənubi Qafqaza müdaxiləsi, siyasi oyunları, BMT-dəki təşkil etməyə çalışdığı tamaşalar-şoular və s. ilə nə demək istəyir? Bu hoqqabazlığın məqsədi nədir? Hələ demirəm ki, necə olur ki, 30 il Azərbaycanın torpaqları işğal olunanda, kənd və şəhərləri viran qalanda, tarixi və mədəniyyət abidələri dağıdılanda, minlərlə insanlar, o cümlədən uşaqlar, qadınlar, qocalar qətlə yetiriləndə, yüz minlərlə vətəndaşı ata-baba yurdlarından didərgin salınanda Fransa bu vəhşiliyi, faşizmi, bu qeyri-insanı davranışı görmürdü? Onda mürgüləyən humanizm, insanpərvərlik hissləri oyanmırdı, vicdanı narahat etmirdi?
Necə oldu, Fransanın bu “insanpərvər hissələri” nəhayət 44 günlük müharibədən, Azərbyacanın Zəfərindən sonra qəflət yuxusundan oyandı? Niyə Ermənistan-Fransa duetu, bu iki bacı məhz son iki ildə daha iyrənc, daha əttökən vasitlətələrə əl atmağa başladılar? Bəlkə bu hərəkətlər məhz arzularının gözlərində boğulması, müharibənin nəticələrini, və dövlətmizin sonrakı siyai və diplomatik müstəvidə uğurlarını həzm edə bilməməsi ilə əlaqədardır? Bəlkə uğursuzluq bataqlığında boğulan Fransanın bu çabaları diqqəti öz problemlərindən yayındırmaq məqsədi daşıyır? Bəlkə bu hiqqabazlığın səbəbə çox bəsiddir, E.Makron və onun komandası, sadəcə, mümkün qədər erməni lobbisindən yararlanmağa, daha çox maliyyə qazanmağa çalışırlar? Əlbəttə səbəblər çoxdur. Amma bütün təhlillər bir həqiqəti ortaya qoyur ki, Frandsa hakimiyyəti həmişə olduğu kimi heç Ermənistanla bağlı da səmimi deyil”.
Ekspert hesab edir ki, Fransanın bu impulsiv və bəzən xaotik hərəkərlərinin səbəblərindən biri onun son illər həyata keçirdiyi uğursuz xarici siyasəti nəticəsində Avropa İttifaqı daxilində, NATO daxilində nüfuzunun tədricən itməsi və hələki təsir dairəsində olan keçmiş müstəmləkələrdə – Afrika dövlətlərində baş verənlərdir: “Digər səbəb isə ölkə daxilində problemlərin həddən artıq çoxluğu dur ki, bunlardan ən diqqəti cəlb edəni miqrantlarla bağlıdır ki, raellığı düzgün qiymətləndirməyə bacarmayan Fransa son illər mütəmadi olraq müxtəlif igtişaların, küçə döyüşlərinin və s. qarşısnı ala bilmir. Yeri gəlmişkən bu problem yalnız miqrantlarla əlaqəli deyil, “sarı jilertlilər hərakatı” və s. kimi hadisələr də bu qəbildəndir.
Nəhayət bu davranışın bir səbəbi də Fransanın qaranlıq və imperilaist keçimiş ilə bağlıdır. 19-20 əsrlərdə Afrikada, o cümlədən Əlcəzairdə müstəmləkiçi, irqşi siyasətini həyata keçirən, milyonlarla afrikalıların qətlinə səbəb olan Fransa həmin fəaliyyətini yeni formada, sivil (humanitar) don geyindiirərək yeni ərazilərdə tədbiq etməyə fürsət axtarır. Digər sözlərlə özünün də yaratmaq istədiyi süni gərginliklər fonunda Cənubi Qafqaza pərçimlənmək, bu ərazinin təsir dairəsinə salmaq istəyi Fransanın qaranlıq keçmişinin əks-sədasıdır.
Amma əminəm ki, üzdə özünü erməni maraqlarının müdafiəçisi, humanizmin danışıyıcı, göstərməyə çalışan Parisin əvvəllər olduğu kimi bu təxribatçı planları da uğursuzluqla nəticələnəcək. Makron başda olmaqla Frnsa hökuməti istədiyi qədər humanitar yardım da göndərə bilər, istədiyi kimi hay-həşir də sala də bilər, müxtəlif təşkilatlara müraciətlər, şikayətlər də edə bilər, amma heç nəyə nail ola bilməyəcək, bütün çabalar, cəhdləri uğursuzliğa düçar olacaq.
Əksinə, separatizmi dəstəkləyən digər ölkələr kimi, bu bəla Fransadan da yan keçməyəəcək ona da təsir edəcək. İnanıram ki, ilahi ədalət öz sösünü deyəcək. Necə ki, artıq Afrikada bu prosesə start verib. Və nə vaxtsa Korsikada və yaxud da kiçik bacıları olan və əzizləyərək bəslədikləri ermənilərin Marceldə muxtariyyat və ya müstqəililk tələblərini eşitsəniz təəccüblənməyin. Əminəm ki, onda Fransa və fransızlar separatizmin, xəyanətin, erməni həyasızlığının nə olduğunu, həmçinin belə bir çətin məqamda haqsızlığı, separatzimi, xəyanəti kənardan dəstəkləməyin necə neqativ, ləyaqətsiz bir davranış olduğunu dərk edəcəklər”.